رسيده عيد و دلها شاد و خرم ،                      همه در فکر ديدارند با هم

همه آماده اند سفره بچينند ،                         به فکر سفره هاي هفت سينند

منم در سفره دارم هفت سين را ،                   ولي توام شده با داغ زهرا (س)

بود سين نخست سيلي کينین ،                     به روي مادرم با دست سنگين

ببين بر سفره سین دومم را ،                         که سويي نيست در چشمان زهرا (س)

بگويم سين سوم تا بسوزي ،                         که مادر سوخت بين کينه توزي

از اين ماتم دل حيدر غمين است ،                که سين چهارم سقط جنين است

به روي سفره سين پنجم اين است ،            سر سجاده اش زينب حزين است

شده سفره پر از اشک شبانه ،                  ششم سين مانده سوت و کور خانه

چه گويم من از اين سين آخر ،                    بود آن سينه ي مجروح مادرم